tęczowo — «w kolorach tęczy, jak tęcza; różnobarwnie, różnokolorowo» Brylant skrzył się tęczowo. Lśniący materiał mienił się tęczowo … Słownik języka polskiego
afrodyta — ż IV, CMs. afrodytaycie 1. Afrodyta blm «w mitologii greckiej: bogini miłości i piękności» 2. lm D. afrodytayt zool. «robak należący do wolno żyjących wieloszczetów, występujący w wielu gatunkach, z których większość ma ciało pokryte długimi,… … Słownik języka polskiego
macica — ż II, DCMs. macicacy; lm D. macicaic «narząd rozrodczy kobiet i samic ssaków, silnie umięśniony i unaczyniony, w którym podczas ciąży rozwija się nowy organizm; także końcowy odcinek jajowodów innych kręgowców oraz część układu rozrodczego… … Słownik języka polskiego
oczko — n II, N. oczkokiem; lm M. oczkoka, D. oczek 1. lm M. oczkoka a. oczkoki «małe oko; pieszczotliwie o oku» Małe, chytre, rozbiegane oczka. Piwne oczka dziecka. Zamknij oczka i śpij. ∆ Pawie oczko a) «mieniące się tęczowo kółko na końcu piór… … Słownik języka polskiego
perłowy — 1. «mający kolor srebrzystobiały; rzadziej: mający kształt perły, kuleczkowaty» Pokój był utrzymany w tonacji perłowej. ∆ Esencja perłowa, emalia perłowa «produkt otrzymywany z łusek ryb, np. uklei, mający srebrny połysk, używany do wyrobu… … Słownik języka polskiego
złotorunka — ż III, CMs. złotorunkance; lm D. złotorunkanek zool. «Aphrodite aculeata, wieloszczet o ciele długości około 15 cm, pokrytym łuskami i mieniącymi się tęczowo włoskami; żyje na dnie morskim; afrodyta tęczowa» … Słownik języka polskiego
